XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Espainiarra irten bezain laster, Carmaux leihoa ireki eta behera begiratu zuen.

- Baratzera ematen du - esan zuen -, eta bi metrotako garaiera bakarrik dago.

Saltotxo bat, lagun, On Rafael berak ere egin dezakeena.

- Morgan iritsi ote da?- galdetu zuen hamburgarrak.

- Gaur jo duen haizearekin, ez zen atzean geratuko.

- Gure seinaleari baietz erantzun!.

- Ixo: On Rafael ba dator!.

Izan ere, landatzailea arrapaladan sartu zen gelara.

- Goazen ihesi!- esan zuen. - Zer gertatzen da?. - Eskribauak ezagutu egin zaituzte!.

- Bresteko trumoiak!- ihardetsi zuen Carmaux-ek -.

- Hori da oroimena gizon deabru horrena, hamazortzi urteren buruan gutaz oroitzeko!.

- Berehala egin behar dugula ihes esaten dizuet!- berresan zuen On Rafaelek -.

- Goardiari gaztigatzera joana da!.

- Orduan - esan zuen hamburgarrak -, hauxe besterik ez dugu.

Leiho sapailora igon eta lorategira egin zuen salto.

Carmaux jarraiki zitzaion, landatzaileari esanez: - Nahi baduzu, guk bezala egin.

Garaiera neurtu ondoren, On Rafaelek ere erortzera utzi zuen bere burua.

- Orain, erbiak bezala!- esan zuen Carmaux-ek -. Balenuntzira zuzenean!.

Betireki batetan gurutzatu zuten baratzea, ez baitzen handia, eta kaktus hesi bat lasakatu eta kale huts batetara irten ziren.